Стaромодна романса на железничка станица…Секојдневно, без оглед н тоа дали е дожд или жега, во чекалната на железничката станица ќе забележиме една умоболна девојка со необична убавина. Со ладало во рацете , таа седи на клупата и напрегнато се загледува во лицето на секој минувач што ќе се покаже на станицата. Ќе прашаме зошто? Само затоа. Исполнувајќи се со разочарување , секојпат повторно да се врати на својата клупа.Како одговор на пршањето на нашиот коресподент, одговорила дека ладалото е божем од Кандјо. Поточно , еден маж, со која таа некогаш се сретнала на истото тоа место.