Идејата на претставата е да се раскажува вистината на човечката природа. На површината, ова е комедија — полна со духовити дијалози, несмасни љубовни „стапици„ и смешни кавги. Но под таа хумористична маска се крие едно многу човечко прашање: Како знаеме што е вистина?
Во оваа комедија, зборовите се движат побрзо од фактите. Една гласина, една погрешно слушната реченица, може да предизвика хаос. Ликовите се расправаат за работи што мислат дека ги чуле, или чувства што претпоставуваат дека се вистински. Тие ја бранат гордоста над разумот, љубомората над довербата. Вистината станува флексибилна — искривена од љубов, страв или его.
Во тој смисол, ова дело е длабоко современо драмско дело, кои преку режисерскиот пристап ќе се отворат битни прашањ како што се: – Зарем и ние не живееме во свет каде сè потешко се разликува вистинското од лажното? Каде емоцијата често го надвладува разбирањето? Каде народот е збунет од тоа како се чувствуваат тие од вистинските факти?
Оваа претстава ќе го истражува токму тој судир. Не само помеѓу мажи и жени, љубовници и ривали, туку помеѓу вистината и илузијата, сликата за себе и реалноста. Театарската илузија и инспирција наспроти стерилноста. Ликовите на Голдони ни покажуваат колку е кревка човековата комуникација — и колку е важно повторно и повторно да се обидеме да слушаме со срцето.
Ова не е само „комедија на забуни„, ова е портрет на тоа како заедниците се сопнуваат — и како заедно можат да заздрават и да си помогнат.

Јован Ристовски – режисер